top of page
Writer's pictureÜmit Tunç

Min Bêrîya Te Kiriye


 

Perên te hevalên serê dara ne Bejna çiyayan wek te Xwe li jor berdidin valahîya esman

Wek giraniyên xeberên mirinê

Req li erdê de rûdinên Divê ku min bêriya te kiriye Navê te dibe baskên keweke bêbext Nav ewrên tunebûnê de diweşin Lixwe wekî Wek xewnekî

Tê ser ziman Dive ku min bêriya te kiriye Ruyê te dibe hîv a li çardê xwe de Wê şeva tarî de Radibe li ber singê min Xwe didim ser serê çiyayên tazî Çav berdidim wan newalên belengazî Wek marekî ter Emrekî nûbîter Dirêjî dûrahiya dibe Û çend ciya de dişkê Dibe çiqilê darekî Li hewayê direqise Mil berdidim ew bilindahiya ji kevir û xwilî tezî Da ku têkevim rêyeke tûtê de firiyayî Li esman li pey firandina te afirandî Lê heft car mixabin Heşt car kelogirî bin kî Milê min nakişînin şîlanên payizê Ji ber ku nebim Hezarfen ê dudu Derê tûrê min Li esmanê kolanekî golegeniya vedibe Ji bo te çi ji kolanekî Çiyayî tov bibe Ser meraqa zarokan de belav dibe.

 


0 comments

Recent Posts

See All

Comments


bottom of page